Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Η ζωή και το έργο του Γαλιλαίου

Ο Γαλιλαίος υπήρξε διάσημος Ιταλός φυσικός, μηχανικός και αστρονόμος, ένας από τους θεμελιωτές της φυσιογνωσίας, ποιητής, φιλόλογος και κριτικός. Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1564 (ημέρα που πέθανε ο Μιχαήλ Άγγελος και έτος που γεννήθηκε ο Σαίξπηρ), στην Πίζα της Τοσκάνης, σχεδόν στη σκιά του περίφημου κυρτού πύργου της, που τόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε στην αναγέννηση της επιστήμης. Πέθανε στις 8 Ιανουαρίου 1642 στο Αρτσέτρι της Φλωρεντίας, έτος που γεννήθηκε ο Νεύτων.
O πατέρας του Βικέντιος καταγόταν από οικογένεια ευγενών, που όμως πτώχευσε και διακρινόταν για την επίδοση του στη μουσική. Επέδρασε σημαντικά στην καλλιέργεια και διαμόρφωση των ικανοτήτων του Γαλιλαίου.
O Γαλιλαίος έως 11 χρονών ζούσε στην Πίζα, όπου έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Αργότερα η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία, Συνέχισε τη μόρφωση του στο μοναστήρι του Βαλλομπρόζο, όπου έγινε δεκτός ως δόκιμος για την ιδιότητα του μοναχού. Εκεί άρχισε να μελετά τα έργα των Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων. O πατέρας του όμως διακρίνοντας το ταλέντο του γιου του, τον απέσυρε από το μοναστήρι με το πρόσχημα βαριάς οφθαλμικής πάθησης και το 1581 τον έστειλε στο Πανεπιστήμιο της Πίζας για να σπουδάσει γιατρός, παρά τη μεγάλη κλίση του στα Μαθηματικά, εξαιτίας κυρίως της μεγάλης διαφοράς του μισθού. Ο καθηγητής των Μαθηματικών έπαιρνε 60 σκούδα ετησίως, ενώ της Ιατρικής 2.000 σκούδα ετησίως
Εκεί, γρήγορα φάνηκαν τα προσόντα του και ιδιαίτερα η τάση του να μην παραδέχεται χωρίς συζήτηση τη δογματική διδασκαλία των καθηγητών του ή τις γνώμες των μεγάλων της αρχαιότητας, πράγμα που δυσαρεστούσε τους συναδέλφους του και που γι’αυτό οι συμφοιτητές του τον αποκαλούσαν «ο καβγατζής».

Σε ηλικία 18 ετών, παρακολουθώντας τη λειτουργία στον καθεδρικό ναό της Πίζας παρατήρησε, συγκρίνοντας με το σφυγμό του – το μόνο ρολόι που διέθετε -, ότι ο χρόνος αιώρησης του πολυελαίου (υπάρχει ακόμη), παρέμενε ο ίδιος ως την απόσβεση της και έτσι ανακάλυψε και κατασκεύασε το εκκρεμές, που το βρήκαν χρησιμότατο οι γιατροί για τη σφυγμομέτρηση των ασθενών.
Εκεί για πρώτη φορά μελέτησε τη φυσική του Αριστοτέλη, που από την αρχή ακόμα δεν του φάνηκε πειστική. Επίσης στράφηκε προς τη μελέτη των αρχαίων μαθηματικών του Ευκλείδη και του Αρχιμήδη, που έγινε ο πραγματικός δάσκαλος του. Επειδή προσελκύστηκε ιδιαίτερα από τη γεωμετρία και μηχανική, εγκατέλειψε την ιατρική και επέστρεψε στη Φλωρεντία, όπου έμεινε 4 χρόνια μελετώντας μαθηματικά. To 1586 έγραψε την πρώτη του επιστημονική διατριβή για τον υδροστατικό ζυγό, όργανο που το είχε ανακαλύψει. Κυκλοφόρησε σε χειρόγραφο και πολύ αργότερα τυπώθηκε.
To 1589 έχοντας αποκτήσει φήμη από τα έργα του, διορίστηκε καθηγητής των Μαθηματικών για 3 χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Πίζας με μισθό 5 σελίνια την εβδομάδα, τον οποίο συμπλήρωνε με ιδιωτικά μαθήματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου