Avatar στον βυθό της θάλασσας

Γράφει η Βιολόγος
Αν έχετε δει το Avatar φαντάζομαι ότι συμφωνείτε ότι άνοιξε νέους δρόμους στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Πώς θα σας φαινόταν αν η συνέχειά του είχε ως σκηνικό τα βάθη της γήινης θάλασσας; Αντί για εξωγήινα δάση που συνδέονται ηλεκτροχημικά και αποθηκεύουν τις ψυχές σε ένα βιολογικό υπολογιστή, στη δεύτερη ταινία θα συνδέονταν μεταξύ τους κάποια γήινα όντα πολύ πιο απλά και συνηθισμένα: βακτήρια.

Στον άνθρωπο, όπως και σε πολλούς άλλους οργανισμούς, οι πληροφορίες μεταδίδονται από το ένα νευρικό κύτταρο στο άλλο. Αυτό συμβαίνει σε καθορισμένα σημεία σύνδεσης που λέγονται συνάψεις και η μετάδοση γίνεται είτε με χημικές ουσίες είτε με......... ηλεκτρισμό. Σε σχέση με τις χημικές συνάψεις οι ηλεκτρικές είναι γρηγορότερες. Χρησιμοποιούνται όταν απαιτείται γρήγορη αντίδραση και συγχρονισμός, όπως σε κάποια αντανακλαστικά, στον αμφιβληστροειδή του ματιού και στην καρδιά. Η απόσταση που χωρίζει τα νευρικά κύτταρα σε μια ηλεκτρική σύναψη είναι περίπου 3,5 nm (1nm = 1 δισεκατομμυριοστό του μέτρου).

Τον προηγούμενο μήνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature μια μελέτη δανών επιστημόνων που φαίνεται να αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε την επικοινωνία μεταξύ κυττάρων διαφορετικών οργανισμών. Στη μελέτη αυτή για πρώτη φορά παρουσιάζονται στοιχεία που δείχνουν ότι βακτήρια που ζουν στον πυθμένα της θάλασσας, πολύ μακριά το ένα από το άλλο, μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους και να ανταλλάσουν πληροφορίες με ηλεκτρικά ρεύματα. Αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί μόνο με την «τρελή» ιδέα ότι ο θαλάσσιος πυθμένας είναι γεμάτος με φυσικά ηλεκτρικά καλώδια.

Οι δανοί ερευνητές έδειξαν ότι βακτήρια που ζουν βυθισμένα μέσα στη λάσπη του πυθμένα επικοινωνούν με ηλεκτρισμό με άλλα επιφανειακά βακτήρια και παίρνουν πληροφορίες ζωτικές για την επιβίωσή τους. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να αντιδράσουν σε μια αλλαγή στο νερό τόσο γρήγορα, σαν κάποιος να ανοιγόκλεινε ένα διακόπτη. Πώς είναι αυτό δυνατό; Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι κάποια βακτήρια διαθέτουν εξαιρετικά λεπτές προεκτάσεις που δρουν σαν μικροσύρματα. Αυτές σε συνδυασμό με χημικά στοιχεία του πυθμένα της θάλασσας θα μπορούσαν να μεταφέρουν τα ηλεκτρικά μηνύματα.

Ως τώρα δεν υπήρχαν στοιχεία ότι κύτταρα που απείχαν μεταξύ τους περισσότερο από κάποια μικρόμετρα (εκατομμυριοστά του μέτρου) μπορούν να συνδεθούν με φυσικά ηλεκτρικά ρεύματα. Για τι είδους αποστάσεις μιλάμε στη συγκεκριμένη περίπτωση; Τεράστια νούμερα, γύρω στα …2 εκατοστά! Για ένα βακτήριο αυτή η απόσταση είναι 10.000 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρό του. Αν θέλουμε να τη φέρουμε στα ανθρώπινα μέτρα, θα μιλούσαμε για 20 χιλιόμετρα.

Ο μικροβιολόγος Lars Peter Nielsen, ένα από τα μέλη της επιστημονικής ομάδας, λέει ότι όταν ανακοίνωσε τα συμπεράσματά του, έλαβε ένα μήνυμα από κάποιον συνάδελφό του που του έλεγε: «Eχεις ανακαλύψει το μυστικό του Avatar, πήγαινε δες το». Το έκανε και παραδέχεται ότι οι ομοιότητες είναι εντυπωσιακές. Απλά θεωρεί ότι στα βακτηριακά ηλεκτρικά δίκτυα δεν υπάρχουν πνεύματα, παρά μόνο ενέργεια.

Το σίγουρο είναι ότι η φύση μας επιφυλάσσει πολλές ακόμα εντυπωσιακές εκπλήξεις και απ’ ότι φαίνεται οι περισσότερες βρίσκονται κάπου στη θάλασσα…

Αρχική πηγή: www.wired.com
Πηγή: kafeneio-gr.blogspot.com