Σκόλυμος

Το αγκάθι αυτό αναφέρεται από τον Ησίοδο και το Θεόφραστο. Από τα αρχαία χρόνια τρώγονταν οι ρίζες, τα φύλλα και οι τρυφεροί βλαστοί του. Ο σκόλυμος είναι πολυετές, ανθεκτικό φυτό, που μπορεί να φτάσει το 1μ. ύψος. Έχει βαθιά, σαρκώδη ρίζα και χοντρό, κεντρικό βλαστό, που διακλαδίζεται και έχει κατά μήκος του αγκαθωτά πτερύγια. Η ρίζα και το στέλεχος εκκρίνουν ένα γαλακτώδη, πικρό χυμό, όταν κοπούν.

Τα φύλλα του βγαίνουν από τη βάση, είναι μαλακά, λογχοειδή, έχουν μερικά αγκάθια και μακριούς μίσχους. Τα άνθη του βγαίνουν το Μάιο από τις μασχάλες των φύλλων, σε κεφαλωτές ταξιανθίες, που αποτελούνται από πολλά ανθίδια, που τα πέταλα τους έχουν χρώμα κίτρινο. Τα βράκτεια φύλλα τους μπορεί να είναι τριχωτά. Ο κάθε καρπός περιέχει πολλούς επιμήκεις, μικρούς σπόρους, με ένα σχηματισμό διάφανων ινών στη κορφή τους, για να διευκολύνεται έτσι η διασπορά τους με τον αέρα.Τον βρίσκουμε σχεδόν παντού, από τους λόφους μέχρι τη θάλασσα, σε καλλιεργημένα ή ακαλλιέργητα χωράφια, όλο το χειμώνα, μέχρι την άνοιξη. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφεροί βλαστοί του το χειμώνα και την άνοιξη, ενώ οι ρίζες του το φθινόπωρο. Τα φύλλα και οι τρυφεροί βλαστοί του βράζονται και τρώγονται ως σαλάτα μόνα τους ή μαζί με άλλα, μυρωδικά χόρτα ή μαγειρεύονται με ρύζι. Οι ρίζες βράζονται, περιχύνονται με ξίδι, διατηρούνται μέσα σε λάδι και είναι εξαίρετο ορεκτικό ή μεζές ούζου. Επίσης, μαγειρεύονται με κρέας.

Πηγή: rc-cafe.blogspot.com