Ανήκει στην οικογένεια των Συνθέτων (Compositae) και άλλες ονομασίες είναι Γένια του Λαγού, Σκούλος, Γένια του Τράγου. Υπάρχουν περίπου 40 είδη του στις Μεσογειακές χώρες. Ο πρασόφυλλος αναφέρεται από το Θεόφραστο και τον Διοσκουρίδη με την ίδια ονομασία Τραγοπώγων, που σημαίνει εκείνο που έχει πώγωνα ή γένια τράγου. Η κοινή του ονομασία είναι λαγόχορτο. Το φυτό μπορεί να το συναντήσει κανείς σε σκληρά ακαλλιέργητα μέρη, στα αγριώματα και στους αγρούς. Είναι ετήσια, διετή ή πολυετή φυτά, ύψους 30-120 εκ. και οι ρίζες τους είναι λευκές, σαρκώδεις και συνήθως διακλαδίζονται, σχηματίζοντας ριζώματα. Έχουν ένα κεντρικό βλαστό, απλό ή διακλαδιζόμενο, που περιέχει ελαφρά πικρό, γαλακτώδη χυμό. Τα φύλλα του είναι στενόμακρα, λογχοειδή με βαθιά αυλάκωση στο μέσο, ανοιχτοπράσινα. Το άνθος του αποτελείται από πολλά ανθίδια και βγαίνει σε μακριούς ανθοφόρους βλαστούς, σε κεφαλωτές ταξιανθίες, με συνήθως οκτώ πράσινα στενόμακρα βράκτια φύλλα. Τα πέταλα του πρασόφυλλου είναι μοβ και των άλλων ειδών κίτρινα. Το φυτό έχει το χαρακτηριστικό ν' ανθίζει μόνο τις πρωινές ώρες. Το μεσημέρι κλείνουν τ' άνθη του. Οι καρποί του (αχαίνια), μήκους έως 4 εκ., έχουν ανάγλυφη επιφάνεια, καταλήγουν σε μακρύ ράμφος και φέρουν μια σειρά από μακριές τρίχες (πάππος).
Βρίσκεται σε χαμηλά υψόμετρα σε λιβάδια, βοσκοτόπια, καλλιεργημένα ή χέρσα χωράφια, σε παραθαλάσσια ή βραχώδη, ορεινά μέρη. Οι ελαφρά πικροί, τρυφεροί βλαστοί και τα φύλλα του τρώγονται ωμά. Ακόμα βράζονται μαζί με άλλα χόρτα ή χρησιμοποιούνται στη γέμιση των χορτόπιτων. Παλιά τα παιδιά σκάλιζαν το χώμα, μάζευαν τη ρίζα του που έχει γεύση καρότου και την έτρωγαν. Ως βότανο, είναι διουρητικό και καθαρτικό. Έγχυμά του χορηγείται σε αρθρίτιδες, ρευματισμούς και παθήσεις του δέρματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου